KOLORY SAMOTNOŚCI

Samotność wędruje przez barwy i cienie
melodie, zapachy,
dotknięcia i smaki
wrażenia i myśli co byt już przesiały

pamięci ogrody
w kolorycie tęczy
szum skrzydeł
muśnięcie ust
dotyk ręki
odejścia
tam tłumy w rzewności zaklęte
nie jestem samotna w kolorze pamięci

gdy wiosna wyrusza na puste przestrzenie
wiatr rozwydrzony spojrzenie porywa
całus niewinne rozwianej jabłoni
szept słońca
miękkość szumiącej leszczyny
czarują w kolorze zielonym
szalone są myśli
nadzieje szalone
by świat cały zakląć w zielonym kolorze
nie jestem samotna w kolorze zielonym

samotność bez ciebie
krzyczące milczenie
noc pustką rozszarpana
szarość światło pochłania

przeźroczystość w natłoku słów obcych
spojrzenia przeszklone
błądzące w przestrzeniach
nie zobaczą błagających źrenic o jedno spojrzenie

samotność jesieni
zrzucone kolory
szmer odejść
strach nagi
nie znane są pieśni
wędrówki do bram
ostatecznej .....

kwiecień 2015 r Anna Nowińska