Zabawne zdarzenie

Sytuacja miala miejsce na wakacjach typu: tydzien w Grecji na wyspie Zakhyntos. Ale nie all inclusive.
Bylam tam z córką parę lat temu.
Idziemy sobie chodnikiem w poszukiwaniu miejscowej tawerny na małeconieco.
Córka w pomaranczowej sukience i włos rozpuszczony a ja w czarnej w jaskrawe kwiaty. Przechodzimy obok samochodu gdzie dwaj mlodzi Grecy naprawiają coś pod otwartą maską, moze właśnie akumulator montują.
Gdy ich mijamy słyszę: hello girls!
Odwracam glowe i mówię ciepło: hello...
W tym momencie natychmiast wrócili wzrokiem do wnętrza naprawianego auta.
A my w śmiech !
Nie muszę ale dodam- z boku i z tyłu liceum, z przodu muzeum!

Anegdotę z życia Karola Wojtyły pewnie wszyscy znają, tę gdy pojechał odwiedzić małą parafię na Podhale jako biskup krakowski.
Przyjechał w jasnej koszuli, w krótkich spodniach i z plecakiem, na nogach stare trampki. Gażdzina na przywitanie poprosila go o przyniesienie kilku wiader wody ze studni bo zaraz biskup przyjedzie! Bez protestu to zadanie wykonał. Ale w koncu przyznal się, że on jest tym oczekiwanym gościem😂😁😄
 Jeszcze jedna sytuacja z życia wzięta.
Organizowałam wystawę swoich prac w galerii
NA PIĘTERKU w Malym Rynku. Rok 1993.
Pracowalam w domu Hipolitów przy konserwacji malowidla na scianie pod schodami. Kucie sciany, zaprawa wapienna, pobiala kredowa. Wychodzilam z pracy w fartuchu z gruzem na glowie do pani w galerii, zeby uzgadniac szczegóły wystawy. Jakie prace ,ile i co to będzie.
Projekty wachlarzy oraz kopie malarstwa.
W dzień wernisażu przyszlam ubrana w kostium popielaty, wlosy po fryzjerze no i lekki makijaż. Pozdrowilam panią z biura galerii. Zaczeli schodzic się goście. Znajomi oczywiście. Pani jednak podchodzi do mnie zatroskana i pyta czy nie wiem kiedy autorka sie pojawi. Bo już jest godzina 17 i trzeba otworzyc wernisaż...
Patrze na nia zdumiona. O co chodzi? Przeciez jestem.
Ojej! Nie poznalam pani!
Byl też dziennikarz z Radia Kraków i zrobil ze mną wywiad, ktory byl emitowany w następną niedzielę. Zaraz po rozmowie z Andrzejem Wajdą o filmach Bergmana. Serio.

Anna Pawlus