Piękno

Ktoś powiedział, że "trochę piękna, harmonii i ładu jednak w życiu potrzeba”. Czyli piękno pomaga harmonii, a ta wprowadza ład życia i chroni przed chaosem. A źródła ich różnorakie.
Jedni odnajdują je w wierze i mistyce, inni w naturze a jeszcze inni w sztuce. Jednym z moich źródeł jest słowo pisane. Może dlatego, że potrafi ogarnąć i klarownie opisać nie tylko piękno harmonie i ład, odmalować wszystkie odcienie emocji. Opowiedzieć zarówno krajobraz , jak i czyjś los, lub ciekawą podroż. Przekazać wiedzę, doświadczenie, również rozwijać wyobraźnię. Zapewnia też znakomite towarzystwo ciekawych ludzi, i to bez wychodzenia z domu.
Stąd mój entuzjazm do różnorakich książek i ksiąg. Tu wspomnę tylko o tych starych. Nawiasem mówiąc, w nich częściej pilnowano reguły piękna zapisu, która w dużym skrócie brzmi :
     Proza to słowa w Najlepszej kolejności.
  Poezja to Najlepsze słowa w najlepszej kolejności.
Jak wiadomo, w antykwarycznej książce, oprócz treści i autora, liczy sie wiele innych detali.

Miedzy innymi; czcionka, oprawa, papier, ilustracje, kondycja, unikatowość wydania, format, marginesy, proweniencja, wydawca, tłumacz, które to informacje ambitny bukinista skrupulatnie umieszcza w opisach oferty. Niekiedy same w sobie są odą dla książki. Są jednak przypadki, kiedy żadne z powyższych detali nie stanowią o wartości egzemplarza, ponieważ treść jest płocha, a styl mierny. Wtedy zmarnowany kunszt oprawy i druku wzbudza żal. Takie egzemplarze, nazywane nieraz wydmuszkami, sprzedawane są bardzo tanio, często przekazywane są do sklepów ze starymi meblami, jako ozdoba, przeważnie nie na sztuki, ale na tak zwane metry półkowe.

Niestety, z książkami jest jak z ludźmi, piękno jest nie w otoczce, ale głębiej. Aż żal tych otoczek, często kosztownych.

       Helena Thorogood