Bożena Bertman poleca:

Bogumil Hrabal

Pociągi pod specjalnym nadzorem

   Autor na trwale zapisał się w dziejach literatury światowej. "Pociągi.." to jedno z jego arcydzieł, które przyniosło mu ogromną sławę i prawie natychmiast zostało sfilmowane. Film w 1966 roku zdobył Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

Dostajemy krótką opowieść o erotyczno-zawodowych zawirowaniach nieśmiałego pomocnika zawiadowcy na małej, wiejskiej stacji. Dużo tu ciepłej ironii i niebanalnych przemyśleń o świecie i życiu. Zeskakujące jest zestawienie problemów seksualnych narratora z wydarzeniami wojennymi w tle. Specyficzny humor połączony z grozą wojny. Klimaty romantyczne, a obok rubaszne. Jest śmieszno i straszno. Absurdy, groteska, czarny humor. Autor okazuje, że Czesi poddają się historii ale potrafią się cieszyć się z osobistych przeżyć. To książka o nadziei bez nadziei. Kończy ją zdanie: "Trzeba było siedzieć w domu na dupie".

W bogatym dorobku pisarza szczególne miejsce zajmuje też powieść "Zbyt głośna samotność". Są w niej różne uwagi na temat czytania na przykład "niosę książki, po których się spodziewam, że wieczorem dowiem się z nich o samym sobie czegoś, czego jeszcze nie wiem." albo "Każdy z nas czytywał te książki w naiwnej nadziei, że pewnego razu przeczytamy coś, co zmieni nas jakościowo"