Tężnia solankowa przy Kopalni Soli w Wieliczce
Pierwszego grudnia w dwa tysiące czternastym roku odbyła się uroczysta inauguracja tężni solankowej w Wieliczce. Przypominająca średniowieczny zamek tężnia jest kolejną atrakcją Wieliczki.
Wielicką tężnię zbudowano z drewna modrzewiowego. Materiał wybrano nieprzypadkowo, bowiem modrzew jest niezwykle trwały – w suchych warunkach jego drewno może przetrwać nawet 1800 lat, zaś w wodzie ok. 500. Jako jedyne nie gnije w morskiej wodzie. Modrzewiową konstrukcję wyłożono wiązkami tarniny.
Tarnina czyli dzika śliwa to ciernisty krzew występujący niemal w całej Europie. Tworzy gęste zarośla, dostarcza twardego drewna. Z myślą o tężni tarninę ścina się w określonej porze roku – gdy opadną z niej liście, a soki odpłyną do korzeni.
Przy budowie wielickiej tężni pracowało przez ponad rok kilkadziesiąt osób. W liczbach konstrukcja prezentuje się następująco:
7 348 m² - teren inwestycji
1 843 m² – powierzchnia zabudowy
9 m – wysokość konstrukcji
22,5 m – wysokość ośmiokątnej wieży, z której roztacza się piękny widok na tereny kopalni
7 600 m³ - kubatura obiektu
275 m³ - pojemność zbiorników solankowych
ok. 500 m³ - tyle zużyto drewna modrzewiowego kl. C24,
766 m³ - kubatura konstrukcji żelbetowej,
3 200 m² - powierzchnia tarninowej elewacji
100 – tylu turystów i kuracjuszy może jednocześnie przebywać w otoczeniu tężni i na jej dziedzińcu; udostępnione będą też mury tężni i pomost widokowy
W Polsce funkcjonują 4 tężnie, które pod względem wielkości uplasować by można przed wielicką – wszystkie jednak na północ od Warszawy i Poznania. Oznacza to, iż w promieniu ponad 300 km od Wieliczki nie ma obiektu podobnej wielkości. Te największe znajdują się w Ciechocinku, Konstancinie-Jeziornej, Inowrocławiu i Gołdapi. Kilka mini-tężni (wykorzystujących technologię zbliżoną do tężni) funkcjonują też Grudziądzu, Busku-Zdroju, Rabce Zdroju, Sołonce i Dębowcu. W krajach sąsiadujących z Polską tężnie funkcjonują na terenie Niemiec (20 obiektów) i Austrii (1 tężnia)
Zasada działania tężni jest bardzo prosta. Cały sekret kryje się w jej specyficznej konstrukcji, a celem całego procesu jest uzyskanie co najmniej 16% roztworu NaCl w wodzie.
W wielickiej tężni płynie oczywiście wielicka solanka. Pod koniec 2013 roku słona woda pochodząca z dwóch podziemnych wypływów na poziomie VI i VII otrzymała świadectwo leczniczej wody mineralnej ze wskazaniem do użycia m.in. w inhalacjach. Solanka ulega zagęszczeniu gdy spływa po tarninie i rozbija się o poszczególne jej gałązki - częściowo paruje, nasycając powietrze wokół budowli solnym aerozolem. Odznacza się ona szczególnymi walorami zdrowotnymi, ponieważ jego cząsteczki mają znaczną zdolność penetracji poprzez błony śluzowe układu oddechowego oraz skórę.
Pod drewnianą konstrukcją murów i wieży tężni znajduje się misa żelbetowa zbierająca solankę, z której jest ona odprowadzana grawitacyjnie do podziemnego zamkniętego zbiornika zlokalizowanego pod wieżą obok pompowni. Z zbiornika podziemnego solanka jest pompowana do systemu koryt drewnianych zlokalizowanych na koronie muru i na podeście wieży, skąd poprzez drewniane kurki regulujące przepływ spływa do mniejszych koryt, posiadających nacięcia, umożliwiające równomierne rozprowadzenie solanki na rozłożone pod nimi krzaki tarniny.
Strugi solanki ściekają po gałązkach tarniny, na których „rozbijają się” na tworząc leczniczy aerozol. Słońce i wiatr potęgują oddziaływanie tężni. Najlepszy efekt leczniczy osiągniemy przebywając w odległości nie mniejszej niż 30 m, zaś zalecany czas trwania inhalacji wynosi pół godziny.
Spacer w Tężni solankowej to jedna z przyjemniejszych odmian terapii wziewnej. Powstający w tężni naturalny solny aerozol podobny jest do tego znad brzegu morza. Dzięki swoim zdrowotnym właściwościom, wspiera leczenie wybranych chorób dróg oddechowych o charakterze nawracających i przewlekłym. Nie bez znaczenia są także profilaktyczne właściwości solnego aerozolu. W trakcie całego dnia płuca gromadzą szereg pyłów, zawartych we wdychanym powietrzu. Inhalacje profilaktyczne pozwalają oczyścić drogi oddechowe, dlatego nazywane są także nebulizacjami oczyszczającymi.
Tężnia solankowa stanowi uzupełnienie bogatej oferty Kopalni Soli „Wieliczka”, ale może być też alternatywną dla wszystkich, którzy pragną skorzystać ze zdrowotnych walorów wielickiej soli pozostając na powierzchni. Tężnia to aż 7 500 m2 powierzchni, a dodatkowym elementem przygotowanym dla korzystających z niej osób jest wznosząca się na wysokość 22 metrów wieża widokowa, z której podziwiać można panoramę parku i górniczych szybów.
Tężnia solankowa położona jest w sąsiedztwie Szybu Daniłowicza, którym schodzi się do podziemi Kopalni Soli „Wieliczka
Inhalacje przy tężni zalecane są osobom cierpiącym na nawracające lub przewlekłe choroby dróg oddechowych. Ulgę poczują zatem pacjenci z nieżytem nosa, stanem zapalnym zatok przynosowych, nieżytem krtani, w stanach po terapii ostrych infekcji dróg oddechowych. Solny aerozol ułatwia też usuwanie wydzieliny u osób chorych np. na zapalenie oskrzeli, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc czy astmę oskrzelową.
Do tężni warto się udać również będąc zdrowym. Nie tylko bowiem chroni ona zdrowie ale też wzmacnia odporność i pozwala zaznać relaksu. Na co dzień nieobcy jest nam kontakt z zanieczyszczonym powietrzem. Żyjemy w warunkach sprzyjających powstawaniu wielu schorzeń. Tymczasem w wielickiej tężni możemy być pewni, że nasze płuca wypełnia naprawdę czyste powietrze. Inhalacje pomaga oczyścić drogi oddechowe - na skutek znacznego zanieczyszczenia powietrza zbiera się w nich bowiem szereg pyłów o różnym, często potencjalnie niebezpiecznym składzie.
Najlepszy efekt leczniczy osiągniemy przebywając w odległości nie mniejszej niż 30 m, zaś zalecany czas trwania inhalacji wynosi pół godziny. Inhalacje przy tężni warto uzupełnić szybkim marszem lub spacerem po alejkach. Można też wejść na zadaszone pomosty lub wieżę, z których rozpościera się piękny widok na okolicę. A jeśli chcemy po prostu odpocząć i odetchnąć zdrowym powietrzem wokół tężni oraz na jej dziedzińcu nie brakuje ławek.
Terapię wziewną solankami stosuje się głównie w chorobach dróg oddechowych o charakterze nawracającym lub przewlekłym, takich jak:
różne formy przewlekłego nieżytu nosa
- astma oskrzelowa i choroby alergiczne dróg oddechowych
- stany po terapii ostrych infekcji dróg oddechowych
- przewlekły stan zapalny zatok przynosowych
- przewlekły nieżyt gardła i trąbki słuchowej
- przewlekły nieżyt krtani
- przewlekłe zapalenie oskrzeli
- przewlekła obturacyjna choroba płuc
- choroby zawodowe i uszkodzenia dróg oddechowych w przebiegu pracy
Obejrzyj zdjęcia. Kliknij => Galeria zdjęć
Wiadomości zaczerpnięte ze strony internetowej Kopalni Soli w Wieliczce
/www.kopalnia.pl/zwiedzanie/teznia-solankowa/