Turcja – Kapadocja
Konyi – Mauzoleum Rumiego Mevlany i Zakon Wirujących Derwiszy

Część pierwsza
Rumi Mevlana – człowiek który był miłością

  Modlić się do Boga tańcząc? Kim był człowiek, który w założonym przez siebie zakonie, z tańca uczynił najważniejszy rytuał religijny? Jak to możliwe, że do jego groby wciąż pielgrzymują ludzie z całego świat?

„Trzeba iść naprzód, choć przecież miejsce do którego zmierzamy nie istnieje. Wszechświat obraca się nieubłaganie i bez ustanku, podobnie Ziemia i Księżyc, a wszystko to wprawia w ruch ukryta we wnętrzu nas, ludzi, tajemnica. My, derwisze wiedząc o tym, będziemy tańczyć, wbrew miłości i rozpaczy, nawet jeśli tego nikt nie zrozumie. Będziemy tańczyć pośrodku awantur i w wojennej zawierusze. Zatańczymy w bólu i żalu, z radością i uniesieniem, samotnie i z innymi, jak leniwy strumień i rwąca rzeka"

Rumi Mevlana - XIII-wieczny mnich, poeta, mistyk, filozof, teolog islamski, twórca Zakonu Wirujących Derwiszy,
urodził się w 1207 roku w Balkh, na terenie dzisiejszego Afganistanu. Jego ojciec był sławnym uczonym i wykładowcą w szkołach koranicznych. Kiedy Rumi miał pięć lat, na Balkhan najechali Mongołowie. Rodzina Rumiego uciekła przed najazdem na Bliski Wschód. Przez wiele lat przenosili się z kraju do kraju, aż w końcu w 1220 roku dotarli do Konyi, gdzie ojciec Rumiego został wykładowcą na uniwersytecie dla derwiszy. Na tym samym uniwersytecie zaczął studiować Rumi. Uczył się pilnie i wszystko wskazywało na to, że syn pójdzie w ślady ojca. I pewnie tak właśnie by się stało, gdyby nie to, że 15 listopada 1244 roku przywędrował do Konyi wędrowny derwisz Szamsa Tabriza.

„Tak potrzeba niewiele, a zarazem tak wiele, aby świat stał się lepszy”

Szams i Rumi spędzili razem 40 dni, zaprzestając w tym czasie wszelkich kontaktów z ludźmi. Nikt nie wie co w tym czasie się działo, ale Rumi powrócił całkowicie odmieniony. Podobno wcześniej nigdy nie pisał wierszy, a po spotkaniu z Szamsem zaczął tworzyć poezję.Każdą wolną chwilę poświęcał pisaniu. Pisał, pisał, pisał…. Dziś jego twórczość uważana jest za unikatowy przykład sztuki średniowiecznej. Według Rumiego wszystkie religie stanowią drogę do tego samego Boga, a miłość jest najważniejszą mocą na świecie.

"W każdej religii jest miłość, a jednak miłość nie ma religii"

" Życie bez miłości nie ma znaczenia. Podziały prowadzą do jeszcze większej liczby podziałów. Miłość jest wodą życia".

Gdy Rumi rozstał się z Szamsem zaczął medytować i modlić się do Boga w nietypowy sposób. Wprowadzał się w trans wykonując szybkie obroty wokół słupa w ogrodzie. To wtedy powstał wirowy taniec, w którym derwisze poprzez modlitwę, muzykę i taniec łączą się z Bogiem.

" Nikt nie powinien stanąć pomiędzy Bogiem a człowiekiem, żaden imam, rabin, ksiądz czy też inny przewodnik duchowy".

Rumi napisał sześciotomowy poemat "Masnavi i Manawi" (Poemat Duchowy), w którym zawarł swoje myśli kierowane do Boga i ludzi. W dziele „Divan Sems” (Dywan Szamsa) znajdują się w wiersze mistyczno-miłosne, w których odnajdujemy słowa miłości kierowane zarówno do Boga jak i do człowieka, niezależnie od wyznania i statusu społecznego.

"Cokolwiek powiesz w życiu dobrego lub złego, to dobro lub zło wróci do ciebie" 

"Cały wszechświat zawarty jest w człowieku"

Gdy Rumi umierał wielu jego uczniów płakało. Podobno Wielki Mistrz pocieszał ich tymi słowami:

"Dlaczego płaczecie? Idę na spotkanie z Jego miłością pełen radości, jak w noc poślubną"

Zmarł 17 grudnia 1273 roku w Konyi. W pogrzebie uczestniczyło ponad tysiąc osób. Pochowano go w klasztor derwiszów w ogrodzie różanym. Do jego grobu pielgrzymują ludzie z całego świata. Przychodzą do Rumiego Mevlany, pochylają głowy, szepczą słowa modlitwy, prośby, podziękowania. Przychodzą z wiarą i nadzieją.

Przychodzą do Rumiego Mevlany – do człowiek, który był miłością.

Wszystkie cytaty pochodzą z dzieł Rumiego Mevlany

Autorka tekstu i zdjęć - Jola Mirecka