Bożena Bertman poleca:

Boska Florence

Reżyseria Stephen

Frears 2016 rok

Czy to możliwe, żeby osoba obdarzona fatalnym słuchem i głosem mogła zrobić karierę operowej śpiewaczki? Nieprawdopodobne? Fantazja reżysera? Jednak nie, film przedstawia prawdziwe życie Florence Foster Jenkins, nazwanej najgorszą śpiewaczką świata.

Ta amerykańska sopranistka amatorka żyła na przełomie XIX i XX w. Autentycznie kochała muzykę i z pełną determinacją dążyła do zaistnienia w świecie muzycznym. Mając 40 lat zaczęła brać lekcje śpiewu, kiedy po śmierci ojca, bogatego bankiera otrzymała duży spadek. Zaangażowała się w akcje charytatywne, sponsorowała kilka stowarzyszeń muzycznych, inwestowała w promocję Toskaniniego. Organizowała koncerty, na których występowała w ekscentrycznych strojach. Przed koncertami rozdawała bilety znajomym którzy nie chcieli narażać jej na krytykę. Pod koniec życia dała nawet koncert w prestiżowej Carnegie Hall. Nagrała kilka płyt. Czy nie słyszała swojego głosu czy wypierała ze świadomości jak koszmarnie on brzmi? Nie wiadomo. Żyła w złotej klatce, a stworzył ją dla niej mąż, opiekun, wspierający przyjaciel St.Clair Bayfield. Troszczył się też o to, by Florence nie zetknęła się z prawdziwą oceną jej "artyzmu", która zapewne bardzo by ją zabolała.

Ta słodko-gorzka, zadziwiająca historia została po mistrzowsku zagrana. Bezkonkurencyjna Meryl Streep i tu udowadnia jak wielką jest artystką. Dotrzymuje jej kroku Hugh Grant, jak zawsze czarujący, już nie młodzieniec lecz pełen uroku i wigoru /patrz taniec/ dojrzały mężczyzna. Także Simon Helberg, neurotyczny akompaniator Florence błysnął komediowym talentem i zebrał bardzo pozytywne oceny. Ten komediodramat to opowieść o wykreowanym świecie, spełnianiu marzeń za wszelką cenę , o roli muzyki w życiu.

Film jest najnowszym dziełem brytyjskiego reżysera, który zrealizował blisko 60, często wybitnych filmów m.in. Królową czy Tajemnice Filomeny.

Historia Florence inspirowała też innych artystów- pamiętamy Krystynę Jandę w brawurowej roli w spektaklu "Boska" w Teatrze Polonia w 2007 r. i Teatrze Telewizji w 2011