Poleca- Izabella Bociańska
Paterson
Reżyseria - Jim Jarmusch

  Zwykli aktorzy, zwykłe życie pozbawione amerykańskiego blichtru i zwykłe ludzkie sprawy czyli cały Jim Jarmusch w filmie "Paterson". W rolach głównych Adam Driver i Golshifteh Farahani.

Jak paciorki różańca przesuwają się dni: poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela... I końcowa sekwencja filmu- od początku poniedziałek. Ciekawy zabieg techniczny.
Młode małżeństwo szczęśliwe i spełnione w rutynie codzienności. On co rano zmierza do pracy; jest kierowcą autobusu miejskiego. W przerwie śniadaniowej siada na ławce nad rzeką i zapisuje w kajecie swoje subtelne, mądre wiersze. Wieczorem wychodzi na spacer z psem, wstękuje do pubu na piwo i pogawędki ze znajomymi.

Ona- młoda kobieta, prowadząca dom, pełna niezwykłych pomysłów na barwne życie. W celebrowaniu codzienności odnaleźli głęboki sens. Wzajemnie pielęgnują swoje niebanalne pasje. Ich przytulny dom stał się ich królestwem; stworzyli układ zamknięty. Jest jeszcze pies. Uroczy mops (świetny psi aktor), który, pod nieobecność państwa, gotuje niezły "pasztet". W desperackim akcie tęsknoty niszczy i częściowo pożera kajet będący jedynym zapisem twórczości jego pana. Trzeba być psem z charakterem, żeby tak wyrazić swoje psie niezadowolenie.
Dla przeciwwagi mamy kolegę naszego bohatera. Wiecznie zrzędzącego malkontenta: a, bo córka musi nosić aparat otrodontyczny i nie wiadomo, ile to kosztuje; a, bo wprowadziła się teściowa; dopust boży! A, bo kot dostał cukrzycy i potrzebne drogie leki. Można tak, można inaczej. Każdy jest architektem własnego życia.
Film jest obrazem wyciszonym, kontemplacyjnym, dającym dużą dozę relaksu i pozytywnej energii.
POLECAM