Jadwiga Zgorzelska poleca:
pobraneROMA
Scenariusz i reżyseria: Alfonso Cuarón
Produkcja: Meksyk, USA

Na tle społeczno-politycznej zawieruchy początku lat 70. XX wieku obserwujemy losy zamożnej rodziny w dzielnicy o nazwie Roma w Mexico City. Poznajemy Cleo (świetna Yalitza Aparicio), służącą, która z ogromnym oddaniem dba o wygodę i spokój swoich pracodawców. Mimo różnic społecznych zarysowanych tu grubą, nieprzekraczalną linią, ich wzajemne relacje są co najmniej poprawne, a przywiązanie i ufność czwórki dzieci świadczą o wyjątkowym zaangażowaniu Cleo w ich wychowanie.

Nie ulega wątpliwości, że film jest inspirowany dzieciństwem reżysera, ale nie jest to po prostu nostalgiczny powrót do przeszłości. Wspomnienia, które nasycają ten obraz, to wizja człowieka dojrzałego, wędrującego w przeszłość ze świadomością złożoności tamtej rzeczywistości. Stąd postać służącej to już nie bezwarunkowo uwielbiana niania, ale reprezentantka niższej klasy społecznej o odmiennych perspektywach, aspiracjach i możliwościach. Kiedy Cleo i i jej pracodawczyni prawie równocześnie padają ofiarami beztroski i nieodpowiedzialności swoich partnerów, mamy wrażenie, że wspólny los zbliży je do siebie. Hierarchia jest jednak silniejsza od bliskości. Ich zmagania będą szły równoległymi drogami, które nigdy się nie przetną. A może kolejne, dramatyczne wydarzenia przewartościują ten od pokoleń utrwalany porządek społeczny?
Film jest pięknym, bezwarunkowym hołdem złożonym kobietom. Mężczyźni potraktowani są przez Alfonso Cuaróna okrutnie. Jednym z bardzo czytelnych symboli ich przerośniętego, wystającego poza ramy przyzwoitości ego jest wielki samochód który nie mieści się w bramie.
Roma fascynuje i wzrusza jako świadectwo epoki, podróż w głąb dzieciństwa, portret kobiet. Wrażenie potęguje oprawa wizualna - stylowa, klimatyczna czerń i i biel,
hipnotyczna płynność kadrów, imponujące panoramy.

Jadwiga Zgorzelska

Joomla Template - by Joomlage.com