Przyjaźń

Przyjaźń jest nam potrzebna. Przyjaźń jest potrzebą bliskości. Przyjaciel to ktoś, na kim można polegać bez żadnych zagrożeń. Przyjaciel to ktoś, kto daje Ci totalną swobodę bycia sobą. Tak powiedział Jim Morrison (8.12.1943 – 3.07.1971), a Meander, starożytny poeta grecki (342 – 291 p.n.e.), napisał że: Dla cierpiącego fizycznie potrzebny jest lekarz, dla cierpiącego psychicznie – przyjaciel. No właśnie; pomoc w cierpieniu psychicznym niesie, nie psycholog, tylko przyjaciel. Odwróćmy tą myśl: jeżeli nie masz przyjaciela, to wzrasta prawdopodobieństwo, że będziesz mieć kłopoty psychiczne. I w końcu nie obejdziesz się bez psychologa.

Do przyjaźni ćwiczymy się, terminujemy w dzieciństwie i dojrzewamy w okresie dojrzewania. Uczymy się empatii czyli dostrzegania uczuć innych ludzi, rozumienia ich i przeżywania razem z innymi poprzez nawiązywanie związków koleżeńskich, one stanowią podstawę, fundament do nawiązywania głębszych uczuciowo i trwalszych relacji później.

Cechami przyjaźni są: dobrowolność, równe traktowanie, szacunek, zaufanie, wspólne zainteresowania, pomoc, wyrozumiałość, empatia, tolerancja, przebaczanie i wsparcie.

Przyjaźń wymaga: czasu, cierpliwości, podobieństw (wieku, płci i zainteresowań) i zaangażowania. Tutaj uwaga! Czasem zamiast podobieństw sprawdzają się różnice, które się uzupełniają i taka przyjaźń ma swoją nazwę – jest to przyjaźń kompensacyjna.

Co nam takiego cennego daje przyjaźń?
1. Daje poczucie bezpieczeństwa.
2. Poprawia zdrowie, a głównie psychiczne (o czym była już mowa na początku).
3. Umożliwia konfrontowanie poglądów.
4. Uczy zachowań społecznych.
5. Potwierdza poczucie wartości.

Przyjaźń męska i kobieca różnią się. Kobietom przyjaźń jest najbardziej potrzebna do dzielenia się uczuciami, głównie w rozmowach o nich. Mężczyznom przyjaźń jest potrzebna przede wszystkim do wspólnych zainteresowań. Mężczyźni rzadziej mają przyjaciół całościowych a częściej przyjaciół cząstkowych, od spraw: pracy, hobby, grania w piłkę, różnych wspólnych działań. Jest takie powiedzenie, które mówi, że przyjaźń kobiet jest przyjaźnią twarzą w twarz a mężczyzn przyjaźnią ramię w ramię.

Przyjaźń męsko – damska jest możliwa. Jeśli nie sypiacie ze sobą, to jesteście przyjaciółmi. To specyficzny, odrębny rodzaj przyjaźni. Przyjaźnie męsko-damskie są podobne do przyjaźni kobiecych tzn. są zorientowane na okazywanie emocji, w przeciwieństwie do męskich przyjaźni zorientowanych na aktywność.
Jakie są pożytki z przyjaźni męsko-damskich:
- Zwierzanie się. Badania wykazują, że kobiety zwierzają się kobietom i mężczyźni również chętniej zwierzają się kobietom.
- Zrozumienie. Kobiety szukają wglądu w męski sposób myślenia a mężczyźni chcą poznać kobiecy punkt widzenia.
- Bezpieczeństwo. Ciepło i opiekuńczość, której kobiety szukają jak u starszego brata, a mężczyźni jak u starszej siostry.
-Przyjacielskie związki męsko-damskie trudno przekształcają się w romans i im dłużej trwa przyjaźń tym trudniej później o seks.

Zadajmy jeszcze to słynne pytanie. Czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie?
Jak odróżnić przyjaźń od miłości?
Miłość rzadko zaczyna się od przyjaźni. Popatrzmy jeszcze raz na główne cechy przyjaźni: dobrowolność, równe traktowanie, szacunek, zaufanie, wspólne zainteresowania, pomoc, wyrozumiałość, empatia, tolerancja, przebaczanie i wsparcie. W miłości, równość jest bez znaczenia czyli równe traktowanie się nie liczy. A co cechuje miłość? Miłość jest uczuciem, to emocjonalny koktajl, na który składają się: pożądanie, namiętność, seks, zaangażowanie, intymność. Przyjaźń nie powstaje nagle, do zaistnienia przyjaźni potrzeba trochę czasu. Miłość może spaść na Ciebie jak grom z jasnego nieba. Już na pierwszy rzut oka widać, że przyjaźń i miłość to nie to samo, aż trudno powiedzieć skąd bierze się taki dylemat. Jeżeli masz jakieś wątpliwości to wystarczy, że porównasz sobie cechy miłości i przyjaźni i przeważnie Ci się wyjaśni: Czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie? .

Przyjaźń z miłością jako jedna całość?
To piękne, jak najbardziej możliwe, jeżeli przytrafi Ci się coś takiego to jesteś wielkim szczęściarzem. Każdemu życzę.

Jeszcze na koniec ładny tekst Jorge M. Bucay'a, argentyńskiego psychiatry i psychoterapeuty z „Listów do Klaudii", który krąży po świecie jako definicja miłości przyjaciół, partnerów, rodziców i dzieci....

Chcę, żebyś mnie słuchał, ale mnie nie osądzał.
Chcę, żebyś wyrażał swoje zdanie, ale nie doradzał mi.
Chcę, żebyś mi ufał, ale nie domagał się ode mnie.
Chcę, żebyś mi pomagał, ale bez intencji decydowania za mnie.
Chcę, żebyś o mnie dbał, ale nie odbierał mi znaczenia.
Chcę, żebyś na mnie patrzył, ale nie stosował projekcji swoich spraw na mnie.
Chcę, żebyś mnie obejmował, ale mnie nie dusił.
Chcę, żebyś mnie zachęcał, ale mnie nie popychał.
Chcę, żebyś mnie wspierał, ale nie brał mnie na swoje barki.
Chcę, żebyś mnie chronił, ale mnie nie oszukiwał.
Chcę, żebyś się do mnie zbliżał, ale nie napadał na mnie.
Chcę, żebyś znał moje sprawy, te, które wcale Ci się nie podobają.
Chcę, żebyś je akceptował i nie starał się ich zmieniać.
Chcę, żebyś wiedział, że DZIŚ możesz na mnie liczyć....
bez żadnych warunków...